Przepraszam bardzo, ale ja muszę. Jak zauważyłem, w ostatnich dniach sporą popularnością w tzw. necie cieszy się coś takiego:

Przykro mi, ale powyższe zestawienie to lista nonsensów lub kłamstw, nie mających żadnego związku z rzeczywistością, jaka już niedługo nas wszystkich czeka.

W odróżnieniu od niektórych prominentnych polityków, nie zamierzam kreować się na wybitnego znawcę przedmiotu, ale coś na temat egzekucji komorniczej wiem. Choćby z kilkunastoletniej praktyki adwokata od spraw gospodarczych czy z tytułu uczestnictwa w licznych (40+) komorniczych postępowaniach dyscyplinarnych i to bynajmniej nie w roli obrońcy komorników, a wręcz przeciwnie.

Państwo i prawo są warte tylko tyle, na ile funkcjonują w praktyce. Wyrok sądowy jest wart tylko tyle, na ile zostanie faktycznie wykonany. Jeżeli strona przegrana nie chce dobrowolnie zastosować się do wyroku sądu, strona, której sąd przyznał słuszność, musi mieć możliwość realnego wykonania orzeczenia sądowego. I wówczas wkracza komornik sądowy.

Również dla dłużnika jest lepiej, gdy wyrok jest wprowadzony w życie przez kogoś, kto jest obowiązany działać w granicach prawa. Inaczej okaże się, że żyjemy nie w państwie prawa, a anarchii. W państwie, w którym silniejszy może ze słabszym zrobić, co mu się żywnie podoba. Zupełnie jak w czasach jaskiniowców.

Nie wierzycie w to, co napisałem na początku? To może kilka pierwszych z brzegu przykładów ściągniętych żywcem z tego mema:

Pkt 1. a)

Nonsens. Szanowni Państwo, nie wystarczy napisać w ustawie, że komornik nie prowadzi działalności gospodarczej. Tak długo, jak ustawa nie zapewnia komornikom ani żadnego wynagrodzenia, ani ustawowego wpływu stałej ilości dochodowych spraw do kancelarii (a ta nie zapewnia żadnych z tych rzeczy), komornik będzie funkcjonował jak przedsiębiorca. Z dodatkowymi ustawowymi ograniczeniami, które jeszcze bardziej utrudnią mu życie, niż dzisiejsze prawo utrudnia innym firmom.

W dodatku jest to fałsz grubymi nićmi szyty. Skoro komornicy nie prowadzą działalności gospodarczej, to dlaczego od „wynagrodzenia prowizyjnego” (części opłaty egzekucyjnej stanowiącej „zarobek” komornika) będą płacić podatek VAT?

I czy to nie w sąsiednim przepisie wpisaliście Państwo, że „Do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą” ?

Pkt 2. b)

Zakładając, że komornik ma osobiście obsłużyć 2,5 tys. spraw (a w skrajnym przypadku nawet 5 tys.), to – odliczając niedziele i święta – oznacza to, że dziennie powinien przeprowadzić (od początku do końca!) dziesięć egzekucji. Z przyczyn oczywistych jest to całkowicie nierealne. Oczywiście część spraw da się sprowadzić do pisania pism – to można ewentualnie na kogoś scedować – ale jeśli trzeba będzie pojechać w teren…

Jasne, nie ma problemu z tym rozwiązaniem, pod warunkiem, że nie przeszkadza Wam, że na termin oddania Waszej rzeczy lub lokalu, który ktoś bezprawnie zajął lub zabrał, poczekacie np. dwa lata.

Pkt 3. a)

Znakomicie. A teraz wyobraźcie sobie, że w trakcie opróżniania „Domu Towarowego Braci Jabłkowskich” nagle zawiesił się sprzęt nagrywający. Lub nawet tylko skończyły się baterie. Co wtedy? „Restart game”? Oh wait…

Pkt 3. c)

Bzdura. I dziś policja ma pełne prawo interweniować, gdy stwierdzi, że komornik świadomie łamie przepisy prawa. Takie działanie stanowi przekroczenie uprawnień przez funkcjonariusza publicznego i jest karalne.

Pkt 3. d)

Super. Dłużniku – wystarczy zatem mieć pod ręką gotową umowę sprzedaży lub nawet darowizny wszystkich rzeczy w mieszkaniu na babcię, z pustym miejscem na wstawienie daty. I komornik może Wam co najwyżej w kaszę nadmuchać.

Pkt 3. e)

Bardzo jestem ciekaw ustawowej formy tych przeprosin. Jak również wskazania, który przepis z dzisiaj obowiązujących zabrania komornikowi przepraszać.

Pkt 3. f)

Wpiszecie „mikser”, „malakser” czy „kuchenne urządzenie wielofunkcyjne”? Czy „mikser wielofunkcyjny” to to samo, co „kuchenne urządzenie miksujące”? Polszczyzna daje w tym zakresie nieograniczone możliwości. Czy dłużnik będzie musiał przechowywać oryginalne pudełka, żeby wykazać nazwę zgodną z ustawą?

Pkt 4. a)

Halo, halo, Panie Ministrze! Hurtowni już dawno nie ma! Od bardzo dawna obowiązuje ustawa, która ogranicza ilość spraw do 5 tys. rocznie na komornika!

Punktu nr 7 a) ….

… w zestawieniu z pkt. 2. b) łaskawie nie skomentuję.

Pkt 6. a)

Najlepsze na koniec. Wszędzie głośno o obniżce opłaty egzekucyjnej – ale nie wiem, czy wiecie, jak ma wyglądać system rozliczania opłaty egzekucyjnej. I co się z nią w ogóle dzieje. Otóż spójrzmy do ustawy:

„Opłata egzekucyjna stanowi niepodatkową należność budżetową o charakterze publicznoprawnym”. A „uzyskane opłaty egzekucyjne, po potrąceniu wynagrodzenia prowizyjnego komornika, stanowią dochód budżetu państwa”.

Na egzekucjach komorniczych zarabiać ma Skarb Państwa.

I to jest, moim zdaniem, zasadniczy cel tej nowelizacji.

Ta „opłata egzekucyjna” to część pieniędzy uzyskanych od dłużnika, która wcześniej zabierał dla siebie komornik. Obecnie, w zależności od łącznej kwoty wszystkich opłat egzekucyjnych pobranych przez komornika w ciągu roku, Skarb Państwa zabierze część wynoszącą od 1 % do 40 %.

Mało tego, od części pozostałej dla komornika (czyli od tej części w przedziale 99 % – 60 %) – komornik odprowadzi 23% VAT. Komornik nie dolicza VAT-u dodatkowo – odejmuje go od należnej mu części opłaty.

Dopiero od tego, co pozostanie, komornik będzie mógł odliczyć koszty funkcjonowania kancelarii. A od tego, co pozostanie po odliczeniu kosztów – komornik zapłaci podatek dochodowy (PIT). O ile cokolwiek do opodatkowania pozostanie…

Bo obniżka opłaty egzekucyjnej jest drastyczna. Nie wiem, czy wiecie, że według badań renomowanych firm audytorskich, co najmniej 60 % kancelarii komorniczych, funkcjonując według nowych przepisów, nawet nie wyjdzie na „zero”. Nie tylko nie zarobi, ale będzie musiało dokładać do interesu. Taki interes się likwiduje. Tak, wiem, że komornicy podobno zarabiają średnio po 40 tys. zł miesięcznie, ale uwierzcie mi, że tą informację podał ktoś, kto nie odróżnia „dochodu” kancelarii od jej „przychodu”. Dla niezorientowanych:

dochód = przychód minus koszty (np. pracowników, wynajmu lokalu, kosztów biura, rat leasingowych za sprzęt komputerowy, opłat licencyjnych za dostęp do systemów informacji o dłużnikach i wiele innych pozycji).

W efekcie więc Skarb Państwa i tak tych pieniędzy z egzekucji nie zobaczy.

* * *

A na koniec wiadomość dla dłużników – zapewniam Was, że nie macie się z czego cieszyć. Życie nie znosi próżni, więc w miejsce komorników natychmiast wejdą różnej maści firmy windykacyjne, których działalności nikt nie nadzoruje, a które prawo traktują mocno umownie. I po kilku spotkaniach z takimi windykatorami szybko zatęsknicie za wizytami komorników.

Otagowane jako: #dłużnik, #egzekucja, #komornik, #nowelizacja, #wierzyciel